حضرت فاطمه معصومه (س) در روز اول ذیقعده سال 173 هجری، در شهر مدینه چشم به جهان گشود. این بانوی بزرگوار، از همان آغاز، در محیطی پرورش یافت که پدر و مادر و فرزندان، همه به فضایل اخلاقی آراسته بودند. عبادت و زهد، پارسایی و تقوا، راستگویی و بردباری، استقامت در برابر ناملایمات، بخشندگی و پاکدامنی و نیز یاد خدا، از صفات برجسته این خاندان پاک سیرت و نیکو سرشت به شمار می رفت. پدران این خاندان، همه برگزیدگان و پیشوایان هدایت، گوهرهای تابناک امامت و سکان داران کشتی انسانیت بودند.

بقیه در ادامه مطلب

ادامه مطلب...

 نوشته شده توسط محمد گودرزی در چهارشنبه 87/1/28 و ساعت 3:15 عصر | نظرات دیگران()

بسم الله الرحمن الرحیم

السّلام عَلی الحُسَین وَ عَلی عَلی بن الحُسَین وَ عَلی اَولاد

 الحُسَین وَ عَلی اَصحاب الحُسَین

فرا رسیدن ماه محرم رو به همه دوستداران حسین(ع) تسلیت می گم.

اللّهمَّ اجعَل مَحیایَ مَحیا مُحَمَدٍّ و آل مُحَمَّد وَ مَماتی مَماتَ مُحَمَّدٍ وَ آل مُحَمَّد

امام حسین (ع) می فرمایند:

لا یأمَن یومَ القیامَةِ إلاّ مَن خافَ الله فِی الدُّنیا
کسی در قیامت در امان نیست مگر کسی که در دنیا ترس از خدا در دل داشت

أَعجَزالنّاسٍ مَن عَجَزَ عَنِ الدُّعاء
عاجزترین مردم کسی است که نتواند دعا کند

اَلبُکاءُ مِن خَشیةِ اللهِ نَجآةٌ مِنَ النّارِ
گریه از ترس خدا سبب نجات از آتش جهنّم است

اِنّ اَعفَی النّاسِ مَن عَفا عِندَقُدرَتِهِِ
بخشنده ترین مردم کسی است که در هنگام قدرت می بخشد.

المسؤول حر حتی یعد ، ومسترق المسؤول حتی ینجز.
انسان تا وعده نداده ، آزاد است . اما وقتی وعده میدهد زیر بار مسؤولیت میرود ،و تا به وعدهاش عمل نکند رها نخواهد شد .

من طلب رضی الناس بسخط الله وکله الله إلی الناس . 
کسی که برای جلب رضایت و خوشنودی مردم ، موجب خشم و غضب خداوند ی، خداوند او را به مردم وا می گذارد.

قلم از غم دلی بی تاب دارد

که این تصویر از خون قاب دارد

گلوی تشنه ی خون خدا را

لب تیغی دریغا آب دارد

ندانم کار، دیگرگون چرا بود؟

ز شرح و و صف ما بیرون چرا بود؟

گل سرخ ار ز بی آبی شود زرد

رخ او در عطش گلگون چرا بود؟

التماس دعا.یاعلی

 نوشته شده توسط محمد گودرزی در یکشنبه 86/10/23 و ساعت 9:27 صبح | نظرات دیگران()

رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم فرمود:اى على،جبرئیل علیه السلام مرا درباره تو خبرى داد که مایه روشنى چشم و شادى دلم شد،او به من گفت:اى محمد،خداوند به من فرموده :محمد را از سوى من سلام برسان و او را آگاه ساز که على پیشواى هدایت و چراغ تاریکیهاى ضلالت،و حجت بر اهل دنیاست،زیرا او صدیق‏اکبر و فاروق اعظم است ⁽¹⁾ ،و من به عزت خویش سوگند خورده‏ام که به آتش نبرم کسى را که او را دوست داشته و تسلیم او و اوصیاى پس از او باشد،و به بهشت در نیاورم کسى را که دست از ولایت و تسلیم در برابر او و اوصیاى پس از او برداشته باشد. ⁽²⁾

^{بقیه در ادامه مطلب}

^{ادامه مطلب...}

 نوشته شده توسط محمد گودرزی در جمعه 86/10/7 و ساعت 9:53 صبح | نظرات دیگران()

امام رضاع را به گونه های متفاوتی می شناسند. گروهی او را شفابخش بیماری های جسمی و روحی متوسلان به اهل بیت می دانند، عده ای حضرتش را مظهر بخشش و تجلی رحمت خداوندی در مقابل مستضعفان و مستمندان توصیف می کنند و بعضی دیگر آن بزرگوار را نمونه عالی مهربانی و عطوفت می دانند که با ضمانت زندگی آهو، اوج شفقت و پاسداری از زندگی و مخلوقات خداوند را به نمایش می گذارد.
در کنار این عده ، امام رضا ع از دید گروه دیگری از دانشمندان ، مظهر و نمونه سیاست الهی و مبارزه سیاسی علیه ظلم و تزویر است.

بقیه در ادامه مطلب

ادامه مطلب...

 نوشته شده توسط محمد گودرزی در یکشنبه 86/10/2 و ساعت 12:59 عصر | نظرات دیگران()

پرسیدند:خدا چگونه و کجاست؟

امام فرمود:اساسا این تصورى غلط است،زیرا خداوند مکان را آفرید و خود مکان نداشت،و چگونگى ها را خلق کرد و خود از چگونگى (و ترکیب) بر کنار بود،پس خدا با چگونگى و مکان شناخته نمى شود،و به حس در نمى آید،و به چیزى قیاس و تشبیه نمى گردد.

-چه زمانى خدا بوجود آمده است؟

امام-بگو چه زمانى نبوده تا بگویم چه وقت بوجود آمده است.

ادامه مطلب...

 نوشته شده توسط محمد گودرزی در دوشنبه 86/8/7 و ساعت 1:8 عصر | نظرات دیگران()

سر انجام مامون تصمیم به قتل امام گرفت،زیرا دریافته بود که به هیچ روى نمى تواند امام را آلت دست خویش قرار دهد،و عظمت امام و توجه جامعه نسبت به آن گرامى نیز روز افزون بود، و با تمام کوششهاى مامون که مایل بود بر شخصیت اجتماعى امام لطمه یى وارد سازد، شخصیت و احترام امام روزاروز اوج بیشترى مى گرفت،و مامون مى دانست هر چه وقت بگذرد حقانیت امام و تزویر مامون بر ملاتر مى شود،و از سوى دیگر عباسیان و طرفداران آنان از عمل مامون در واگذارى ولیعهدى خود به امام،ناراضى بودند و حتى به عنوان مخالفت در بغداد با«ابراهیم بن مهدى عباسى »بیعت کردند،و بدین ترتیب حکومت مامون از جهات مختلف در خطر قرار گرفته بود،لذا پنهانى در صدد نابودى امام بر آمد و او را مسموم ساخت تا هم از امام خلاصى یابد و هم بنى عباس و طرفدارانشان را به سوى خود جلب کند،و پس از شهادت آن گرامى به بنى عباس نوشت:

شما انتقاد مى کردید که چرا مقام ولایتعهدى را به على بن موسى الرضا واگذاشته ام،آگاه باشید که او درگذشت،پس به اطاعت من در آیید» (57) مامون مى کوشید طرفداران و پیروان امام رضا علیه السلام از شهادت امام مطلع نشوند،و با تظاهر و عوامفریبى مى خواست نایت خود را پنهان سازد و وانمود کند که امام به مرگ طبیعى در گذشته است،اما حقیقت پنهان نماند و یاران ویژه ى امام و وابستگان از ماجرا با خبر شدند.
ادامه مطلب...

 نوشته شده توسط محمد گودرزی در دوشنبه 86/8/7 و ساعت 1:6 عصر | نظرات دیگران()

مامون در سیاست مزورانه ى خود علیه امام،توطئه هاى دیگرى نیز اندیشیده بود،او که از عظمت مقام معنوى امام در جامعه رنج مى برد مى کوشید با روبرو کردن دانشمندان با آن حضرت،و به بهانه ى بحث و مناظره ى علمى و استفاده از دانش امام،شکستى بر آن گرامى وارد سازد تا شاید بدین وسیله از محبوبیت او در جامعه بکاهد،و در نظر مردم امام را بیمایه و بیمقدار سازد،اما این خدعه و مکر مامون نتیجه یى جز افزایش عظمت امام و شرمسارى مامون نداشت،و آفتاب دانش الهى امام در مجالس علمى چنان مى درخشید که خفاش مزورى چون مامون را هر بار در آتش حسد کورتر مى ساخت.
ادامه مطلب...

 نوشته شده توسط محمد گودرزی در دوشنبه 86/8/7 و ساعت 1:2 عصر | نظرات دیگران()

پس از آنکه امام علیه السلام مقام ولیعهدى را بگونه یى که ذکر شد پذیرفت،مامون براى اعلام به مردم و بهره برداریهاى سیاسى و تظاهر به اینکه بسیار خشنود و خوشحال است جشنى بر پا کرد،و روز پنجشنبه براى درباریانش جلوس ترتیب داد و«فضل بن سهل »بیرون رفت و مردم را از نظر مامون در باره ى امام رضا علیه السلام و ولیعهدى او آگاه ساخت،و فرمان مامون را ابلاغ کرد که باید لباس سبز (که لباس مرسوم علویان بود) بپوشند و پنجشنبه ى دیگر براى بیعت با امام حاضر شوند...

در روز تعیین شده همه ى طبقات اعم از درباریان و فرماندهان سپاه و قاضیان و دیگران در لباس سبز حاضر شدند،مامون نشست و براى امام علیه السلام نیز جایگاه ویژه یى ترتیب داده بودند و امام نیز با لباس سبز در حالیکه عمامه بر سر و شمشیرى بهمراه داشت نشست، مامون دستور داد فرزندش «عباس بن مامون »اولین نفر باشد که با امام بیعت مى کند،امام دست خود را بلند کرد چنانکه پشت دست بطرف چهره یى خودش و کف دست بسوى بیعت کننده بود.
ادامه مطلب...

 نوشته شده توسط محمد گودرزی در دوشنبه 86/8/7 و ساعت 1:1 عصر | نظرات دیگران()